O monolingüismo papanatoide en duas liñas
Pode-se dizer máis alto, pero non máis claro: Español e inglés, din por aí. Ao final rexeitan o galego, aprenden un español xibarizado, e xamais dominarán o inglés. Ou sexa, por querer ser tanto, non serán máis que unha babelia frustrada, monolingües e precarios . Henrique Alvarellos dixit.
publicada por Ulmo de Arxila às
00:24
3 Comentários:
Há tempo que o dixo. Acho que em El Progreso, ou? Não concordo com algumas ideias (mais implícitas que explícitas, conotações) que no texto íntegro agromam, se bem no sentido global (com matizes) sim.
quinta-feira, setembro 01, 2005
Por suposto, por iso mesmo extrain unicamente a conclusión, que creo que é o mínimo comun denominador no que todos estaremos de acordo. Xa sei que a ideas implícitas te refires, e si, o certo é que tampouco son mui do meu gosto.
quinta-feira, setembro 01, 2005
Independentemente das ideias implícitas e do conteúdo do resto do artigo (en Santa Comba, como diría cándido palatiolum cando explica a metonímia viguesa, só temos tres "voces": a ídem, o país e o mundo-correo [cal venderá a cal], a voz progreso non se ve) mas creo que a idea xeral é imposible de sintetizar en menos palabras.
segunda-feira, setembro 05, 2005
Enviar um comentário
Subscrever Enviar feedback [Atom]
<< Página inicial