Cadeas

Onte tiven a oportunidade de me achegar ao Museu Provincial de Lugo, após muitísimos anos sen visitá-lo. Como adoita acontecer noutros museus de características similares (o Museu do Povo Galego, por exemplo), foi no claustro onde encontrei os obxectos máis poderosos e emotivos. Entre eles, estas enormes cadeas penduradas dunha das paredes e que, segundo a lenda, foron as que serviron para apreixar o Marechal Pardo de Cela trás ser traizoado e desaloxado da sua fortaleza da Frouxeira. Momento que a nosa tradizón nacionalista sempre quixo ver como o da culminazón do submetimento de Galiza ao incipiente Estado español. Momento que ainda teria un heróico epílogo: a resisténcia enrabechada da filla do Marechal, Constanza, e do seu marido Fernand'Ares de Saavedra, na fortaleza de Cal da Loba (Pino, Cospeito) fronte aos exércitos vidos de Castilla.
Non sei a ciéncia certa se é ou non verdade o que se diz destes inhumanos grillos tan representativos das violéncias e opresóns daquel século XV galego. Tampouco teño a certeza de que Pardo de Cela fose realmente un adaíl da nosa causa nacional face às agresóns estranxeiras. Mais, como dixo unha vez certo parente meu, se non cres nas lendas en que vas crer? No fin de contas, que somos nosoutros mesmos senón unha morea de mitos e palavras vellas entrelazadas?
Vaia pois esta cativiña homenaxe ao Marechal dos galegos. Quen sabe? De existiren hoxe un par de homes bravos e irredutíveis coma el, quizá non teríamos de chorar atentados tan sangrantes contra o noso País como os que soportamos dia si e dia tamén.
Dera Deus máis Frouxeiras!